пафу́кванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
пафу́кванне | |
пафу́квання | |
пафу́кванню | |
пафу́кванне | |
пафу́кваннем | |
пафу́кванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
пафу́кванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
пафу́кванне | |
пафу́квання | |
пафу́кванню | |
пафу́кванне | |
пафу́кваннем | |
пафу́кванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)