пафехтава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пафехту́ю пафехту́ем
2-я ас. пафехту́еш пафехту́еце
3-я ас. пафехту́е пафехту́юць
Прошлы час
м. пафехтава́ў пафехтава́лі
ж. пафехтава́ла
н. пафехтава́ла
Загадны лад
2-я ас. пафехту́й пафехту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пафехтава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)