патырча́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. патырчу́ патырчы́м
2-я ас. патырчы́ш патырчыце́
3-я ас. патырчы́ць патырча́ць
Прошлы час
м. патырча́ў патырча́лі
ж. патырча́ла
н. патырча́ла
Загадны лад
2-я ас. патырчы́ патырчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час патырча́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)