патупі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. патуплю́ пату́пім
2-я ас. пату́піш пату́піце
3-я ас. пату́піць пату́пяць
Прошлы час
м. патупі́ў патупі́лі
ж. патупі́ла
н. патупі́ла
Загадны лад
2-я ас. патупі́ патупі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час патупі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)