пату́піць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пату́плю пату́пім
2-я ас. пату́піш пату́піце
3-я ас. пату́піць пату́пяць
Прошлы час
м. пату́піў пату́пілі
ж. пату́піла
н. пату́піла
Дзеепрыслоўе
прош. час пату́піўшы

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)