пату́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пату́жнік | пату́жнікі | |
| пату́жніка | пату́жнікаў | |
| пату́жніку | пату́жнікам | |
| пату́жніка | пату́жнікаў | |
| пату́жнікам | пату́жнікамі | |
| пату́жніку | пату́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)