патра́фіць
‘зрабіць што-небудзь у час і ўдала; дагаджаць каму-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| патра́флю | патра́фім | |
| патра́фіш | патра́фіце | |
| патра́фіць | патра́фяць | |
| Прошлы час | ||
| патра́фіў | патра́філі | |
| патра́філа | ||
| патра́філа | ||
| Загадны лад | ||
| патра́ф | патра́фце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| патра́фіўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)