патрапля́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| патрапля́нне | патрапля́нні | |
| патрапля́ння | патрапля́нняў | |
| патрапля́нню | патрапля́нням | |
| патрапля́нне | патрапля́нні | |
| патрапля́ннем | патрапля́ннямі | |
| патрапля́нні | патрапля́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)