патрапле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| патрапле́нне | патрапле́нні | |
| патрапле́ння | патрапле́нняў | |
| патрапле́нню | патрапле́нням | |
| патрапле́нне | патрапле́нні | |
| патрапле́ннем | патрапле́ннямі | |
| патрапле́нні | патрапле́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)