патлумачэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. патлумачэ́нне патлумачэ́нні
Р. патлумачэ́ння патлумачэ́нняў
Д. патлумачэ́нню патлумачэ́нням
В. патлумачэ́нне патлумачэ́нні
Т. патлумачэ́ннем патлумачэ́ннямі
М. патлумачэ́нні патлумачэ́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)