патаўшчэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
патаўшчэ́нне | патаўшчэ́нні | |
патаўшчэ́ння | патаўшчэ́нняў | |
патаўшчэ́нню | патаўшчэ́нням | |
патаўшчэ́нне | патаўшчэ́нні | |
патаўшчэ́ннем | патаўшчэ́ннямі | |
патаўшчэ́нні | патаўшчэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)