пасыка́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
пасыка́нне | пасыка́нні | |
пасыка́ння | пасыка́нняў | |
пасыка́нню | пасыка́нням | |
пасыка́нне | пасыка́нні | |
пасыка́ннем | пасыка́ннямі | |
пасыка́нні | пасыка́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)