пасце́паць
‘паціснуць (плячыма), паторгаць чым-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
пасце́паю | пасце́паем | |
пасце́паеш | пасце́паеце | |
пасце́пае | пасце́паюць | |
Прошлы час | ||
пасце́паў | пасце́палі | |
пасце́пала | ||
пасце́пала | ||
Загадны лад | ||
пасце́пай | пасце́пайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
пасце́паўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)