пасце́паць

‘паціснуць (плячыма), паторгаць чым-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пасце́паю пасце́паем
2-я ас. пасце́паеш пасце́паеце
3-я ас. пасце́пае пасце́паюць
Прошлы час
м. пасце́паў пасце́палі
ж. пасце́пала
н. пасце́пала
Загадны лад
2-я ас. пасце́пай пасце́пайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пасце́паўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)