пасучы́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пасучу́ пасучы́м
2-я ас. пасучы́ш пасучыце́
3-я ас. пасучы́ць пасуча́ць
Прошлы час
м. пасучы́ў пасучы́лі
ж. пасучы́ла
н. пасучы́ла
Загадны лад
2-я ас. пасучы́ пасучы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пасучы́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)