пасупярэ́чыць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пасупярэ́чу пасупярэ́чым
2-я ас. пасупярэ́чыш пасупярэ́чыце
3-я ас. пасупярэ́чыць пасупярэ́чаць
Прошлы час
м. пасупярэ́чыў пасупярэ́чылі
ж. пасупярэ́чыла
н. пасупярэ́чыла
Загадны лад
2-я ас. пасупярэ́ч пасупярэ́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час пасупярэ́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)