пасупрацо́ўнічаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пасупрацо́ўнічаю пасупрацо́ўнічаем
2-я ас. пасупрацо́ўнічаеш пасупрацо́ўнічаеце
3-я ас. пасупрацо́ўнічае пасупрацо́ўнічаюць
Прошлы час
м. пасупрацо́ўнічаў пасупрацо́ўнічалі
ж. пасупрацо́ўнічала
н. пасупрацо́ўнічала
Загадны лад
2-я ас. пасупрацо́ўнічай пасупрацо́ўнічайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пасупрацо́ўнічаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)