пасумне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пасумне́ю пасумне́ем
2-я ас. пасумне́еш пасумне́еце
3-я ас. пасумне́е пасумне́юць
Прошлы час
м. пасумне́ў пасумне́лі
ж. пасумне́ла
н. пасумне́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час пасумне́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)