пастрае́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| пастрае́нне | пастрае́нні | |
| пастрае́ння | пастрае́нняў | |
| пастрае́нню | пастрае́нням | |
| пастрае́нне | пастрае́нні | |
| пастрае́ннем | пастрае́ннямі | |
| пастрае́нні | пастрае́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)