пастаўні́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пастаўні́к | пастаўнікі́ | |
| пастаўніка́ | пастаўніко́ў | |
| пастаўніку́ | пастаўніка́м | |
| пастаўні́к | пастаўнікі́ | |
| пастаўніко́м | пастаўніка́мі | |
| пастаўніку́ | пастаўніка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)