пастанаві́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пастанаўлю́ пастано́вім
2-я ас. пастано́віш пастано́віце
3-я ас. пастано́віць пастано́вяць
Прошлы час
м. пастанаві́ў пастанаві́лі
ж. пастанаві́ла
н. пастанаві́ла
Загадны лад
2-я ас. пастанаві́ пастанаві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пастанаві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)