пастажырава́ць

‘прайсці стажыроўку, пастажыравацца; правесці ў каго-небудзь стажыроўку’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пастажыру́ю пастажыру́ем
2-я ас. пастажыру́еш пастажыру́еце
3-я ас. пастажыру́е пастажыру́юць
Прошлы час
м. пастажырава́ў пастажырава́лі
ж. пастажырава́ла
н. пастажырава́ла
Загадны лад
2-я ас. пастажыру́й пастажыру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пастажырава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)