паспяка́ць

‘рабіць, выклікаць спяканне (паспякаць тарфяныя пласты)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паспяка́ю паспяка́ем
2-я ас. паспяка́еш паспяка́еце
3-я ас. паспяка́е паспяка́юць
Прошлы час
м. паспяка́ў паспяка́лі
ж. паспяка́ла
н. паспяка́ла
Загадны лад
2-я ас. паспяка́й паспяка́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паспяка́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)