паспява́ць

‘не адставаць; станавіцца спелым’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. паспява́ю паспява́ем
2-я ас. паспява́еш паспява́еце
3-я ас. паспява́е паспява́юць
Прошлы час
м. паспява́ў паспява́лі
ж. паспява́ла
н. паспява́ла
Загадны лад
2-я ас. паспява́й паспява́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час паспява́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)