паспрэ́чыць

‘паспрачацца з кім-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паспрэ́чу паспрэ́чым
2-я ас. паспрэ́чыш паспрэ́чыце
3-я ас. паспрэ́чыць паспрэ́чаць
Прошлы час
м. паспрэ́чыў паспрэ́чылі
ж. паспрэ́чыла
н. паспрэ́чыла
Загадны лад
2-я ас. паспрэ́ч паспрэ́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час паспрэ́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)