паспраша́ць

‘паспрашаць што-небудзь і без прамога дапаўнення (пра каго-небудзь, што-небудзь, аб кім-небудзь, чым-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паспраша́ю паспраша́ем
2-я ас. паспраша́еш паспраша́еце
3-я ас. паспраша́е паспраша́юць
Прошлы час
м. паспраша́ў паспраша́лі
ж. паспраша́ла
н. паспраша́ла
Загадны лад
2-я ас. паспраша́й паспраша́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паспраша́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)