паспе́ўваць

‘паспяваць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. паспе́ўваю паспе́ўваем
2-я ас. паспе́ўваеш паспе́ўваеце
3-я ас. паспе́ўвае паспе́ўваюць
Прошлы час
м. паспе́ўваў паспе́ўвалі
ж. паспе́ўвала
н. паспе́ўвала
Загадны лад
2-я ас. паспе́ўвай паспе́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час паспе́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)