паспе́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паспе́ю паспе́ем
2-я ас. паспе́еш паспе́еце
3-я ас. паспе́е паспе́юць
Прошлы час
м. паспе́ў паспе́лі
ж. паспе́ла
н. паспе́ла
Загадны лад
2-я ас. паспе́й паспе́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паспе́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)