пасмі́хванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| пасмі́хванне | пасмі́хванні | |
| пасмі́хвання | пасмі́хванняў | |
| пасмі́хванню | пасмі́хванням | |
| пасмі́хванне | пасмі́хванні | |
| пасмі́хваннем | пасмі́хваннямі | |
| пасмі́хванні | пасмі́хваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)