пасміха́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| пасміха́нне | пасміха́нні | |
| пасміха́ння | пасміха́нняў | |
| пасміха́нню | пасміха́нням | |
| пасміха́нне | пасміха́нні | |
| пасміха́ннем | пасміха́ннямі | |
| пасміха́нні | пасміха́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)