пасмыле́ць
‘пабалець, патрывожыць, памучыць (ногі пасмылелі і перасталі); пагарэць без полымя (корч пасмылеў)’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| пасмыле́ю | пасмыле́ем | |
| пасмыле́еш | пасмыле́еце | |
| пасмыле́е | пасмыле́юць | |
| Прошлы час | ||
| пасмыле́ў | пасмыле́лі | |
| пасмыле́ла | ||
| пасмыле́ла | ||
| Загадны лад | ||
| пасмыле́й | пасмыле́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| пасмыле́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)