пасмыле́ць
‘пабалець, патрывожыць, памучыць (ногі пасмылелі і перасталі); пагарэць без полымя (корч пасмылеў)’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| пасмылю́ | пасмылі́м | |
| пасмылі́ш | пасмыліце́ | |
| пасмылі́ць | пасмыля́ць | |
| Прошлы час | ||
| пасмыле́ў | пасмыле́лі | |
| пасмыле́ла | ||
| пасмыле́ла | ||
| Загадны лад | ||
| пасмылі́ | пасмылі́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| пасмыле́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)