пасме́йванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| пасме́йванне | пасме́йванні | |
| пасме́йвання | пасме́йванняў | |
| пасме́йванню | пасме́йванням | |
| пасме́йванне | пасме́йванні | |
| пасме́йваннем | пасме́йваннямі | |
| пасме́йванні | пасме́йваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)