паслясвято́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паслясвято́чны паслясвято́чная паслясвято́чнае паслясвято́чныя
Р. паслясвято́чнага паслясвято́чнай
паслясвято́чнае		 паслясвято́чнага паслясвято́чных
Д. паслясвято́чнаму паслясвято́чнай паслясвято́чнаму паслясвято́чным
В. паслясвято́чны (неадуш.)
паслясвято́чнага (адуш.)		 паслясвято́чную паслясвято́чнае паслясвято́чныя (неадуш.)
паслясвято́чных (адуш.)
Т. паслясвято́чным паслясвято́чнай
паслясвято́чнаю		 паслясвято́чным паслясвято́чнымі
М. паслясвято́чным паслясвято́чнай паслясвято́чным паслясвято́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)