пасляпу́тчавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пасляпу́тчавы пасляпу́тчавая пасляпу́тчавае пасляпу́тчавыя
Р. пасляпу́тчавага пасляпу́тчавай
пасляпу́тчавае		 пасляпу́тчавага пасляпу́тчавых
Д. пасляпу́тчаваму пасляпу́тчавай пасляпу́тчаваму пасляпу́тчавым
В. пасляпу́тчавы (неадуш.)
пасляпу́тчавага (адуш.)		 пасляпу́тчавую пасляпу́тчавае пасляпу́тчавыя (неадуш.)
пасляпу́тчавых (адуш.)
Т. пасляпу́тчавым пасляпу́тчавай
пасляпу́тчаваю		 пасляпу́тчавым пасляпу́тчавымі
М. пасляпу́тчавым пасляпу́тчавай пасляпу́тчавым пасляпу́тчавых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)