пасляперабудо́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пасляперабудо́ўчы пасляперабудо́ўчая пасляперабудо́ўчае пасляперабудо́ўчыя
Р. пасляперабудо́ўчага пасляперабудо́ўчай
пасляперабудо́ўчае		 пасляперабудо́ўчага пасляперабудо́ўчых
Д. пасляперабудо́ўчаму пасляперабудо́ўчай пасляперабудо́ўчаму пасляперабудо́ўчым
В. пасляперабудо́ўчы (неадуш.)
пасляперабудо́ўчага (адуш.)		 пасляперабудо́ўчую пасляперабудо́ўчае пасляперабудо́ўчыя (неадуш.)
пасляперабудо́ўчых (адуш.)
Т. пасляперабудо́ўчым пасляперабудо́ўчай
пасляперабудо́ўчаю		 пасляперабудо́ўчым пасляперабудо́ўчымі
М. пасляперабудо́ўчым пасляперабудо́ўчай пасляперабудо́ўчым пасляперабудо́ўчых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)