пасляпасяўны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пасляпасяўны́ пасляпасяўна́я пасляпасяўно́е пасляпасяўны́я
Р. пасляпасяўно́га пасляпасяўно́й
пасляпасяўно́е		 пасляпасяўно́га пасляпасяўны́х
Д. пасляпасяўно́му пасляпасяўно́й пасляпасяўно́му пасляпасяўны́м
В. пасляпасяўны́ (неадуш.)
пасляпасяўно́га (адуш.)		 пасляпасяўну́ю пасляпасяўно́е пасляпасяўны́я (неадуш.)
пасляпасяўны́х (адуш.)
Т. пасляпасяўны́м пасляпасяўно́й
пасляпасяўно́ю		 пасляпасяўны́м пасляпасяўны́мі
М. пасляпасяўны́м пасляпасяўно́й пасляпасяўны́м пасляпасяўны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)