пасляледавіко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пасляледавіко́вы пасляледавіко́вая пасляледавіко́вае пасляледавіко́выя
Р. пасляледавіко́вага пасляледавіко́вай
пасляледавіко́вае		 пасляледавіко́вага пасляледавіко́вых
Д. пасляледавіко́ваму пасляледавіко́вай пасляледавіко́ваму пасляледавіко́вым
В. пасляледавіко́вы (неадуш.)
пасляледавіко́вага (адуш.)		 пасляледавіко́вую пасляледавіко́вае пасляледавіко́выя (неадуш.)
пасляледавіко́вых (адуш.)
Т. пасляледавіко́вым пасляледавіко́вай
пасляледавіко́ваю		 пасляледавіко́вым пасляледавіко́вымі
М. пасляледавіко́вым пасляледавіко́вай пасляледавіко́вым пасляледавіко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)