паслуга́ч

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паслуга́ч паслугачы́
Р. паслугача́ паслугачо́ў
Д. паслугачу́ паслугача́м
В. паслугача́ паслугачо́ў
Т. паслугачо́м паслугача́мі
М. паслугачу́ паслуга́чах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)