паску́дзінка
‘нягоднік, нягодніца; нешта брыдкае, агіднае, непрыстойнае’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| паску́дзінка | паску́дзінкі | |
| паску́дзінкі | паску́дзінак | |
| паску́дзінцы | паску́дзінкам | |
| паску́дзінку | паску́дзінкі | |
| паску́дзінкай паску́дзінкаю |
паску́дзінкамі | |
| паску́дзінцы | паску́дзінках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)