паскна́рыць

‘паканькаць, пакленчыць, паныць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паскна́ру паскна́рым
2-я ас. паскна́рыш паскна́рыце
3-я ас. паскна́рыць паскна́раць
Прошлы час
м. паскна́рыў паскна́рылі
ж. паскна́рыла
н. паскна́рыла
Загадны лад
2-я ас. паскна́р паскна́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час паскна́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)