паселяпа́ць
‘спрытна пачэрпаць, пахапаць, пахлябтаць лыжкай чаго-небудзь, што-небудь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| паселяпа́ю | паселяпа́ем | |
| паселяпа́еш | паселяпа́еце | |
| паселяпа́е | паселяпа́юць | |
| Прошлы час | ||
| паселяпа́ў | паселяпа́лі | |
| паселяпа́ла | ||
| паселяпа́ла | ||
| Загадны лад | ||
| паселяпа́й | паселяпа́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| паселяпа́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)