пасвячо́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пасвячо́ны пасвячо́ная пасвячо́нае пасвячо́ныя
Р. пасвячо́нага пасвячо́най
пасвячо́нае		 пасвячо́нага пасвячо́ных
Д. пасвячо́наму пасвячо́най пасвячо́наму пасвячо́ным
В. пасвячо́ны (неадуш.)
пасвячо́нага (адуш.)		 пасвячо́ную пасвячо́нае пасвячо́ныя (неадуш.)
пасвячо́ных (адуш.)
Т. пасвячо́ным пасвячо́най
пасвячо́наю		 пасвячо́ным пасвячо́нымі
М. пасвячо́ным пасвячо́най пасвячо́ным пасвячо́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)