пасвярбе́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. пасвярбі́ць пасвярбя́ць
Прошлы час
м. пасвярбе́ў пасвярбе́лі
ж. пасвярбе́ла
н. пасвярбе́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час пасвярбе́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)