пасвянца́ць

‘асвяціць (асвяшчаць) што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пасвянца́ю пасвянца́ем
2-я ас. пасвянца́еш пасвянца́еце
3-я ас. пасвянца́е пасвянца́юць
Прошлы час
м. пасвянца́ў пасвянца́лі
ж. пасвянца́ла
н. пасвянца́ла
Загадны лад
2-я ас. пасвянца́й пасвянца́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пасвянца́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)