парху́цік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| парху́цік | парху́цікі | |
| парху́ціка | парху́цікаў | |
| парху́ціку | парху́цікам | |
| парху́ціка | парху́цікаў | |
| парху́цікам | парху́цікамі | |
| парху́ціку | парху́ціках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)