парха́цік
‘памянш.-ласк. да парх - паршывец, вашывец’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
парха́цік | парха́цікі | |
парха́ціка | парха́цікаў | |
парха́ціку | парха́цікам | |
парха́ціка | парха́цікаў | |
парха́цікам | парха́цікамі | |
парха́ціку | парха́ціках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)