парфу́міць

‘апырскваць або націраць каго-небудзь, што-небудзь духамі, адэкалонам’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. парфу́млю парфу́мім
2-я ас. парфу́міш парфу́міце
3-я ас. парфу́міць парфу́мяць
Прошлы час
м. парфу́міў парфу́мілі
ж. парфу́міла
н. парфу́міла
Загадны лад
2-я ас. парфу́м парфу́мце
Дзеепрыслоўе
цяп. час парфу́мячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)