паруха́вець

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паруха́вею паруха́веем
2-я ас. паруха́вееш паруха́вееце
3-я ас. паруха́вее паруха́веюць
Прошлы час
м. паруха́веў паруха́велі
ж. паруха́вела
н. паруха́вела
Дзеепрыслоўе
прош. час паруха́веўшы

Іншыя варыянты: парухаве́ць.

Крыніцы: dzsl2007, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)