паружаві́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паружаўлю́ паружо́вім
2-я ас. паружо́віш паружо́віце
3-я ас. паружо́віць паружо́вяць
Прошлы час
м. паружаві́ў паружаві́лі
ж. паружаві́ла
н. паружаві́ла
Загадны лад
2-я ас. паружаві́ паружаві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час паружаві́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)