парубе́нь
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| парубе́нь | парубні́ | |
| парубня́ | парубнёў | |
| парубню́ | парубня́м | |
| парубе́нь | парубні́ | |
| парубнём | парубня́мі | |
| парубні́ | парубня́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)